Po zakończeniu przedstawienia "Otella" odtwórca głównej roli, Władysław Czerkański, przystojny, niemal sześćdziesięcioletni mężczyzna, ciągle jeszcze uwielbiany przez publiczność, przypomina sobie dziś dni swojej świetności. Po jednym ze spektakli spostrzega w kawiarni młodą, piękną tancerkę, Jadzię. Zostaje wkrótce jego żoną. Okupacja. Aktorzy bojkotują niemiecki teatr, zmieniają profesję. Czerkański pożycza od kolegów pieniądze, zasiada nawet do pokera, by zdobyć środki na leczenie sanatoryjne Jadzi. Jeden z aktorów, znany amant Chris Sten, afiszuje się w niemieckim mundurze. Jest powszechnie uważany za zdrajcę. Sten zostaje dyrektorem teatru. Proponuje też rolę w filmie Czerkańskiemu. Ten jednak zdecydowanie odmawia. Czerkańska naciska jednak męża, aby przyjął tę rolę, bo ona musi mieć pieniądze. Młoda kobieta już od dawna uzależniona jest od narkotyków. Nie może już żyć bez kokainy. Nie jest w stanie nauczyć się roli, którą dla niej wyprosił Czerkański w prowincjonalnym teatrze. Czerkański po kolejnej awanturze z żoną zgadza się na występy w teatrze Stena. Przyjaciel Korowicz ostrzega go, że Warszawa mu tego nie wybaczy. Czerkańska zaczyna wyłudzać pieniądze od ludzi, obiecując w zamian pomoc w uwolnieniu z rąk Niemców. W mieszkaniu Czerkańskiego prowadzona jest działalność konspiracyjna. Jadzia zgadza się w zamian za kokainę dostarczać informacje Niemcom. Czerkański z niepokojem obserwuje pogarszający się stan swojej żony. Ciągle nie domyśla się skąd Jadzia bierze pieniądze na proszki. Chce oddać ją do zamkniętego zakładu. W momencie, gdy ustala tę sprawę z lekarzem, a następnie wychodzi z gabinetu, młody mężczyzna odczytuje wyrok śmierci, a drugi trzyma pistolet wymierzony w Czerkańską. Władysław chce ich powstrzymać, ale padają strzały. Młodzi ludzie znikają, Czerkańska pochyla się nad zabiym mężem. Wyrok śmierci na konfidentkę Jadwigę Czerkańską został wykonany dziesięć miesięcy później.
Produkcja: 1988
Premiera: 20 luty 1989
Reżyseria:
Muzyka:
muzyka
muzyka jazzowa
Obsada:
Jadwiga Czerkańska, żona Władysława; pierwowzorem postaci była Jadwiga Galewska
Władysław Janota-Czerkański; pierwowzorem postaci był Kazimierz Junosza-Stępowski
Heidrichowa, kochanka Graumanna
aktor Korowicz, przyjaciel Czerkańskiego
reżyser Roman Stachowski, członek AK; pierwowzorem postaci był Roman Niewiarowicz
Chris Sten; pierwowzorem postaci był Igo Sym
Danuta Hałaburdowa, kobieta dostarczająca Czerkańskiej narkotyki
Oreszko, kobieta prosząca Czerkańską o pomoc w uwolnieniu syna
hrabina Potocka
Leosia, służąca Czerkańskich
aktorka Antonówna
aktor Frankowski
hrabia Potocki
generał
gestapowiec Graumann
Orsza, dyrektor teatru
dyrektor teatru
pijany treser
mężczyzna pożyczający pieniądze Czerkańskiemu
widz w teatrze
dyrektor teatru
mężczyzna grający w pokera z Czerkańskim
aktorka
wykonawca wyroku na Czerkańskiej
aktor
Niemiec aresztujący Stachowskiego
aktor śpiewający kuplety
Niemiec aresztujący Stachowskiego
tancerz, wykonawca wyroku na Czerkańskiej
lekarz
reżyser Hermann Kubitzky; pierwowzorem postaci był Gustav Ucicky
-
mężczyzna rozmawiający z Czerkańską po premierze "Otella"
widz w teatrze
aktor
widz w teatrze
piosenkarz
-
widz w teatrze
sąsiadka Hałaburdowej
aktorka
kelner
matka córki wywiezionej do obozu prosząca Czerkańską o pomoc
oficer AK
aktor
aktor
proszący Stachowskiego do dyrektora
-
-
-
-
Joanna Korowiczowa
gość na imieninach; nie występuje w napisach
kelner; nie występuje w napisach
Biegalski, pierwszy mąż Czerkańskiej; nie występuje w czołówce; najprawdopodobniej sceny z aktorem nie weszły do ostatecznej wersji filmu
ksiądz na pogrzebie Henryka Wnuka; nie występuje w czołówce
i inni
IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)
04.180430
(POL) polski,
Ten komentarz został usunięty przez administratora bloga.
OdpowiedzUsuń