Desperacja (1988)

Jesień 1862 roku.
Pułkownik Huber, szef carskiej policji w Warszawie, próbuje rozszyfrować działalność polskiej organizacji spiskowej. Właśnie znalazł się na tropie przybyłego z Paryża emisariusza generała Ludwika Mierosławskiego. Wysłannik spotyka się w kawiarni z Marcinem, studentem-malarzem. Daje mu gazetę z zakonspirowaną odezwą generała i przekazuje zgodę objęcia przez Mierosławskiego dowództwa nad powstańczą armią.

Niestety, spiskowcy nie utworzyli dotąd żadnego regularnego oddziału wojskowego. Jeszcze tego samego dnia w mieszkaniu Marcina zjawiła się policja i odnajduje kompromitującą gazetę. Marcinowi udaje się zbiec. Spotkana na scho-dach młoda dama ułatwia mu ucieczkę. Przewozi chłopaka do swego mieszkania i wyznaje, że jest wdową. Katarzyna zatrzymuje Marcina na noc, zostają kochankami. Katarzyna wynajmuje pracownię, do której wprowadza się Marcin i zawiadamia o jego kryjówce przyjaciół. Wśród nich znajduje się poeta Adam Asnyk, którego oczarowuje uroda młodej kobiety. Katarzyna zdaje pułkownikowi Huberowi relację - prowokacja się udała, poprzez Marcina można będzie dotrzeć do centrum spisku. W zamian uzyskuje obietnicę zwolnienia z syberyjskiego zesłania jej męża, Zaborowskiego. Mimo ostrzeżeń kochanki, Marcin bierze udział w zorganizowanej przez studentów manifestacji w rocznicę Powstania Listopadowego.

Szarża kozaków rozpędza manifestantów, Marcin wraz z innymi zostaje zatrzymany i osadzony w Cytadeli. Zostaje zwolniony dzięki wstawiennictwu Katarzyny. Wraz z oczekującymi przyjaciółmi kochankowie późną nocą udają się do podmiejskiej restauracji. Pozorując alkoholową libację, spiskowcy podejmują decyzję utworzenia nowego koła konspiracyjnego. Stara Cyganka wróży Marcinowi z ręki i przepowiada, że zostanie zdradzony, widzi krew na śniegu...

Marcin zostaje wysłany do Drezna w celu ponownego nawiązania kontaktu z generałem Mierosławskim. Katarzyna pragnie mu towarzyszyć. Pułkownik Huber wraz z majorem Woroncowem wzywają Katarzynę do Cytadeli. Major rozmawia z uwolnionym zesłańcem opowiadającym o swych kontaktach z Zaborowskim. Katarzyna i Marcin jadą do Drezna. Chłopak nawiązuje znajomość w wagonie z jednym z pasażerów, w którym Katarzyna rozpoznaje Woroncowa. Na próżno ostrzega Marcina przed nim. Dochodzi do spotkania z wysłannikiem Mierosławskiego.
Po powrocie Katarzyna wynajmuje mały dworek pod Warszawą i ukrywa tam Marcina. Nie informuje o tym Hubera. Jest już grudzień. Konspiratorzy gorączkowo opracowują strategiczny plan powstania, brak jest jedności stanowisk. Oficer Jarosław Dąbrowski przedstawia plan opanowania miasta. Woroncow odwiedza Katarzynę, wyznaje jej miłość, ale zostaje odtrącony. Katarzyna nalega, aby Marcin zerwał z konspiracją i opuścił kraj. Pułkownik żąda od Katarzyny (natychmiastowego wydania członków komitetu centralnego organizacji spiskowej. Odmowa powoduje osadzenie jej w Cytadeli. Spotkany tam zesłaniec mówi o śmierci jej męża. Zjawia się Woroncow z propozycją wywiezienia Katarzyny do Szwajcarii.

Wybucha powstanie styczniowe. Kibitka z Katarzyną eskortowana przez Woroncowa przejeżdża w pobliżu lasu, z którego wyłaniają się powstańcy. Woroncow i Marcin strzelają do siebie i śmiertelnie się ranią. Katarzyna pochyla się nad umierającym kochankiem, krew barwi śnieg...



Produkcja: 1988
Premiera: 10 kwiecień 1989

Reżyseria:


Muzyka:


Obsada:
Katarzyna Zaborowska
Marcin
pułkownik Huber
major Dymitr Woroncow
Władysław Daniłowski; w napisach imię: Paweł
Adam Asnyk
Wiciak
Bareta
Włodzimierz Wolski
-
Abramowicz
-
-
Cyganka
Fidorin; w czołówce nazwisko: Kosiorkiewicz
członek Komitetu Miejskiego
Żyd, właściciel lombardu
Jakubowski, przyjaciel Marcina
Ignacy Chmieleński, członek Komitetu Miejskiego
szpicel
-
członek Komitetu Miejskiego
nie występuje w czołówce
i inni
Dubbing:
Sybirak; nie występuje w napisach


IMDb (angielski)
Wikipedia (polski)


03.181227

(POL) polski,


Brak komentarzy:

Prześlij komentarz